कालजयी दिनक्रम
(वृत्तः
वसंततिलका, अक्षरे-१४, यती-८,६)
कोवीड
रोज कळवे नववर्तमान
लाभे,
न लाभत कुणा, लसही सुखात ।
टाळेहि
बंद सगळेच मिळते न वाट
राहून
रोज सदनात मन खिन्न होत ॥ १ ॥
गाठे
कुणास कळते मुकुटी विषाणू
राहे
घरात विलगीकरणास कोण ।
कोणा
कधी न कळते घडले कसे हे
बाहेर
येउ बघती कसही करून ॥ २ ॥
वाटे
कधी न क्रम हा मुळि का चुके ना
वाटे
विराम कधि का मजला मिळे ना ।
काही
नवे न अगदी मुळि का स्फुरे ना
सार्या
क्रमात मज का रस सापडेना ॥ ३ ॥
नैराश्य
व्यर्थ असते, छळते उगाच
रात्रीस
संपवित ये उदयी प्रभात ।
तैसाच
काळ छळता सरता लगेच
येतील
’ते’ दिवसही फिरुनी घरात ॥ ४ ॥
हा
चंद्र रोज उगवे चुकता मुळी न
हा
सूर्य रोज क्रमितो क्रम एकलाच ।
वारेहि
वाहत तसेच थकता मुळी न
तूही
कधी दिनक्रमा चुकवू नको न ॥ ५ ॥
नरेंद्र गोळे २०२१०५२३
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा